Ποιος θέλει πραγματικά εκλογές τον Σεπτέμβριο;

Η προκήρυξη των πρόωρων εκλογών αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο του εκάστοτε πρωθυπουργού. Δική του είναι η απόφαση. Το πολιτικό σύστημα απλώς την ακολουθεί. Κρίμα που χάθηκε η ευκαιρία με την συνταγματική αναθεώρηση να καθιερωθεί τετραετής κυβερνητική θητεία για να μην γίνονται λάστιχο οι ημερομηνίες. Θα ήταν πολύ πιο καθαρό το παιχνίδι και δεν θα μπαίναμε σε προεκλογική περίοδο σχεδόν από την επομένη των εκλογών.

Με εξαίρεση ίσως τον Κώστα Καραμανλή ο οποίος κήρυξε πρόωρες εκλογές για τον Οκτώβριο του 2009 γνωρίζοντας ότι θα χάσει – έπρεπε να παρθούν μέτρα με νωπή λαϊκή εντολή καθώς η χώρα όδευε στη χρεοκοπία– οι άλλοι πρωθυπουργοί προχωρούσαν σε ένα τέτοιο βήμα έχοντας μια βεβαιότητα ότι θα τις κερδίσουν. Κι αυτό συνέβαινε συνήθως.

Εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφασίσει πρόωρες εκλογές τον Σεπτέμβριο θα έχει κρίνει ότι το περιβάλλον είναι ευνοϊκό για τη ΝΔ. Θα πάει στις κάλπες προσδοκώντας να κερδίσει τις εκλογές και να διεκδικήσει την αυτοδυναμία στις δεύτερες κάλπες. Όχι για να δραπετεύσει όπως υποστηρίζει ο Αλέξης Τσίπρας.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης επιτέθηκε στο «μιντιακό κατεστημένο» διότι -λέει- δεν το άκουσε να κατηγορεί τον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα ότι κρύβονται όταν επικαλούνται την «λαϊκή ετυμηγορία» ενώ κατηγορεί τον ίδιο που επίσης την επικαλείται και γι αυτό δεν λέει με ποιον θα συνεργαστεί.

Όμως, μόνον ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝ.ΑΛ κρύβεται. Μητσοτάκης και Τσίπρας ξέρουν πολύ καλά τι θέλουν και το έχουν πει επανειλημμένα. Ο πρωθυπουργός έχει ξεκαθαρίσει ότι θα επιδιώξει την αυτοδυναμία γιατί θεωρεί ότι οι κυβερνήσεις συνεργασίας δεν αποτελούν παράγοντα σταθερότητας για τη χώρα. Επικαλέστηκε την εμπειρία στον Έβρο τον Μάρτιο του 2020 με την ακραία εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού από την Τουρκία όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μια διαφορετική προσέγγιση και οι κρίσιμες ώρες απαιτούσαν άμεσες αποφάσεις και πρωτοβουλίες.

Όσο για τον Αλέξη Τσίπρα σήκωσε την σημαία της προοδευτικής διακυβέρνησης με συνέπεια εδώ και καιρό, απευθυνόμενος σε όλα τα κόμματα του προοδευτικού χώρου. Με δεδομένο ότι το ΚΚΕ δεν υπάρχει καμία περίπτωση να συναινέσει, ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί πίεση στο ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝ.ΑΛ πρωτευόντως και στο ΜεΡΑ25 δευτερευόντως γιατί πρέπει να βγαίνουν και τα κουκιά.

Αντίθετα ο Ανδρουλάκης κινείται σε θολά νερά και τα θολώνει όλο και περισσότερο – ενδεικτικό της πολιτικής αμηχανίας στην οποία βρίσκεται. Προκειμένου να αποφύγει την καυτή πατάτα μιας κυβερνητικής συνεργασίας που εκτιμά ότι θα κοστίσει στο ΠΑΣΟΚ, επιστρατεύει το ένα έωλο επιχείρημα μετά το άλλο. Τη μια λέει έμμεσα ναι σε μια κυβέρνηση συνεργασίας αλλά χωρίς να είναι πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης ή ο Τσίπρας. Δεν ανοίγει όμως τα χαρτιά του ποιον θα πρότεινε. Τεχνοκράτη; Άλλο στέλεχος του πρώτου κόμματος; Τον εαυτό του; Κάποιο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ;

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ξεκάθαρος και σε αυτό. Πρωθυπουργός πρέπει να είναι ο αρχηγός του πρώτου κόμματος όπως συμβαίνει σε όλες τις ευρωπαϊκές πολυκομματικές κυβερνήσεις και θα πρέπει να γίνει το ίδιο ακόμη και αν ο κ.Τσίπρας είναι ο αρχηγός του πρώτου κόμματος. Στην ίδια λογική κινείται και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ.Ανδρουλάκης προκάλεσε σύγχυση και με τα περί «σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης» που προέταξε. Αυτή αυτονοήτως συνδέεται με τον ΣΥΡΙΖΑ – αλλά την ίδια στιγμή φαίνεται να απορρίπτει μια τέτοια προοπτική.

Η τελευταία πρόταση του είναι κυβέρνηση από την πρώτη Κυριακή, με την απλή αναλογική. Έχει μια βάση αυτό. Με το συγκεκριμένο εκλογικό σύστημα η ΝΔ και 39,5% να πάρει όπως το 2019 – κάτι που αποκλείεται – από τους 158 βουλευτές θα πέσει γύρω στους 110. Ευνοείται πολύ το δεύτερο κόμμα – ο ΣΥΡΙΖΑ- και πολύ λιγότερο το τρίτο κόμμα.

Πέφτει και πάλι όμως στην παγίδα που νομίζει ότι στήνει για τους άλλους. Κι εδώ το ερώτημα είναι ένα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ευθαρσώς ότι την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης που θα του παραδώσει η πρόεδρος της Δημοκρατίας την πρώτη Κυριακή που θα γίνουν εκλογές με απλή αναλογική θα την επιστρέψει. Ο Αλέξης Τσίπρας που θα πάρει την εντολή από την πρόεδρο αμέσως μετά, επιμένει στην προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας, θα κάνει την προσπάθεια του και θα απευθυνθεί στον κ.Ανδρουλάκη, τον πρώην σύντροφο του Γιάνη Βαρουφάκη και στον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝ.ΑΛ τι θα κάνει την δική του εντολή σχηματισμού κυβέρνησης την οποία επίσης θα πάρει από την πρόεδρο της Δημοκρατίας; Αφού πιστεύει ότι πρέπει να σχηματιστεί κυβέρνηση από τις κάλπες της απλής αναλογικής όπως δηλώνει, θα πρέπει να μας ξεκαθαρίσει και πως το εννοεί αυτό. Ποια θα είναι η πρόταση του στον Κυριάκο Μητσοτάκη, στον Αλέξη Τσίπρα αλλά και τους άλλους αρχηγούς; Σε ποιους θα προτείνει συνεργασία, με ποιον πρωθυπουργό κλπ;

Κάθε νέα δήλωση που κάνει ο Ανδρουλάκης, επιτείνει την σύγχυση ως προς το τι θέλει και τι δεν θέλει.
Ο Μητσοτάκης ήδη του πέταξε ξανά πίσω το γάντι. Ξεκαθάρισε ότι τρίτες εκλογές δεν θα γίνουν – τουλάχιστον από δική του υπαιτιότητα. Ο ίδιος δεν προτίθεται κυνηγώντας την αυτοδυναμία να βάλει τη χώρα για τρίτη φορά σε προεκλογική ταλαιπωρία και ανασφάλεια. Ο Ανδρουλάκης θα πάρει το ρίσκο των τρίτων εκλογών; Τότε θα κληθεί να πάρει την πιο κρίσιμη απόφαση από την εκλογή του στην ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛ.

Ως προς το χρόνο των εκλογών, θεωρώ ότι θα γίνουν τον Σεπτέμβριο μόνον αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης στα μέσα Αυγούστου εκτιμώντας τα δεδομένα που θα έχει στα χέρια του, θα κρίνει ότι μπορούν να τον φέρουν κοντά στους στόχους του. Ο Αλέξης Τσίπρας ασχέτως του αν ζητάει εκλογές, στο βάθος δεν θα ήθελε τις πρόωρες που θα ευνοούσαν τη ΝΔ, ώστε η κυβέρνηση να πιει μέχρι τέλους το πικρό ποτήρι της ακρίβειας. Όσο για τον Νίκο Ανδρουλάκη λογικά θα εύχεται μέσα του η ΝΔ να κερδίσει την αυτοδυναμία για να αποφύγει τον σκόπελο των κυβερνήσεων συνεργασίας και να έχει χρόνο να φτιάξει το κόμμα που θέλει και σε πρόσωπα και σε θέσεις.

Τα στοιχήματα είναι πολλά και ανοιχτά για όλα τα κόμματα. Το ίδιο και οι κρίσιμες αποφάσεις.

• απλή αναλογική
• ΜέΡΑ25
• Νέα Δημοκρατία
• ΠΑΣΟK
• ΣΥΡIZA