current views are: 1

22 Απριλίου 2019
Δημοσίευση04:49

Μεϊμαράκης: «Μετέχω για τη φανέλα – Οι εμπαθείς, που χτυπούν πρόσωπα, κάνουν κακό στη Νέα Δημοκρατία»

Ο επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου της Νέας Δημοκρατίας επιμένει στην ανάγκη να αποφευχθούν οι «κραυγές» και η περαιτέρω νοσηρότητα στο δημόσιο διάλογο και δεν αποφεύγει να σχολιάσει τα πυρά που δέχεται από ανώνυμα ή επώνυμα στελέχη για τις δημόσιες θέσεις του.

Δημοσίευση 04:49’
αρθρο-newpost

Ο επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου της Νέας Δημοκρατίας επιμένει στην ανάγκη να αποφευχθούν οι «κραυγές» και η περαιτέρω νοσηρότητα στο δημόσιο διάλογο και δεν αποφεύγει να σχολιάσει τα πυρά που δέχεται από ανώνυμα ή επώνυμα στελέχη για τις δημόσιες θέσεις του.

Μοιάζει από τους τελευταίους μιας γενιάς. Το παραδέχεται και ο ίδιος, άλλωστε, επιστρατεύοντας κάθε φορά ισχυρές δόσεις χιούμορ. Ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης, «Βαγγέλης» για τους περισσότερους που τον συναντούν στο δρόμο και του απευθύνονται στον ενικό, μιλώντας στο Newpost, δίνει απαντήσεις για όλα και σε όλους.

Περιγράφει τους λόγους που τον έπεισαν να αναλάβει μία ακόμη αποστολή, αυτή του επικεφαλής της ευρωλίστας της Νέας Δημοκρατίας αναζητώντας το σταυρό σε όλη την Ελλάδα, αλλά και τις προκλήσεις που έχει μπροστά της η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι η υποψηφιότητά του σηματοδοτεί ότι δεν είναι χαλαρή αυτή η ψήφος ενώ εκτιμά πως εφόσον όντως καταγραφεί το ισχυρό προβάδισμα και η νίκη της Ν.Δ. στις κάλπες, ο κ. Τσίπρας δεν θα έχει άλλη επιλογή από την προκήρυξη πρόωρων εθνικών εκλογών: «Η 27η Μαΐου δεν θα είναι ίδια με την 26 Μαΐου, και πιστεύω ότι η κυβέρνηση θα συρθεί σε εθνικές εκλογές», σημειώνει.

Ο κ. Μεϊμαράκης περιγράφει τις δύσκολες ώρες για την Ελλάδα, μετά το δημοψήφισμα του 2015, μιλάει με κολακευτικά λόγια για το ρόλο του Προέδρου της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλου στην διαχείριση της κρίσης και σημειώνει ότι δικαιώθηκε απολύτως η θέση του να μην διακινδυνεύσουν την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη. «Ήταν η στιγμή που διαπίστωσα ότι η χώρα δεν μπορεί να ζήσει έξω από τον σκληρό πυρήνα του ευρώ» σημειώνει, καλώντας, και υπό το πρίσμα του Brexit, «τους επικριτές εκείνης της άποψης- που έχουν βέβαια ρίξει πολύ νερό στο κρασί τους- να σκεφτούν σε ποια κατάσταση θα βρισκόμασταν σήμερα εάν δεν είχαμε πάρει εκείνη την απόφαση».

Ο πολύπειρος πολιτικός επιμένει στην ανάγκη να αποφευχθούν οι «κραυγές» και η περαιτέρω νοσηρότητα στο δημόσιο διάλογο και δεν αποφεύγει να σχολιάσει και τα πυρά που δέχεται, με οποιαδήποτε αφορμή, από ανώνυμα ή επώνυμα στελέχη για τις δημόσιες θέσεις του.

Μάλιστα, καλεί τους νεοδημοκράτες να «φιλτράρουν» όσα ακούγονται, ειδικά μέσα από κοινωνικά δίκτυα, και προειδοποιεί ότι οι προσωπικές επιθέσεις, σε ώρα μάχης, πλήττουν τελικά το κόμμα της Ν.Δ: «Είναι δυνατόν να σκέπτονται και να δρουν έτσι, όχι μόνον απέναντι στον Μεϊμαράκη αλλά και σε άλλα στελέχη; Όλοι έχουν απέναντι κάποιους εμπαθείς ή κάποιους που στηρίζουν κάποιον άλλο για τον σταυρό. Εγώ δεν είμαι αυτής της σχολής και δεν απαντώ. Με στεναχωρεί όμως. Επαναλαμβάνω, την ώρα της μάχης δεν μπορεί να χτυπάς πρόσωπα κάνοντας κακό και στο κόμμα».

Διαβάστε αναλυτικά τη μεγάλη συνέντευξη του Ευ. Μεϊμαράκη στο Newpost:

Δημοσκόπηση, δημοψήφισμα ή μητέρα των μαχών; Τι είναι, τελικά για τη Ν.Δ και για εσάς προσωπικά, οι Ευρωεκλογές της 26ης Μαίου;

Κύριε Τερζή, είναι η πρώτη φορά μετά από 4 ολόκληρα χρόνια που οι Έλληνες καλούνται να έρθουν στις κάλπες. Μέχρι τώρα, πολλές φορές είχαμε εκλογές είτε για την αυτοδιοίκηση, είτε για εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, οι οποίες έστελναν μηνύματα και δημιουργούσαν εξελίξεις.
Ο κ. Τσίπρας είχε την τύχη να έχει 4 χρόνια απρόσκοπτα και η Ελλάδα την ατυχία τα 4 αυτά χρόνια να είναι χαμένα, όπως τα διαχειρίστηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ως χώρα θα μπορούσαμε να είχαμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα, αν οι πολιτικές δυνάμεις είχαμε συνεννοηθεί, κάτι που ο Πρωθυπουργός εμφανώς δεν ήθελε, ή αν συνέχιζε η κυβέρνηση Σαμαρά. Είναι σίγουρο ότι θα είχαμε βγει από την κρίση πολύ πιο γρήγορα και με πιο ήπια μέτρα.
Άρα, αυτές οι ευρωεκλογές μπορούν να δρομολογήσουν εξελίξεις, εφόσον μάλιστα η διαφορά είναι μεγάλη και καταγράφει την δυναμική της Ν.Δ. για τις εθνικές εκλογές, οποτεδήποτε αυτές γίνουν. Η 27η Μαΐου δεν θα είναι ίδια με την 26 Μαΐου, και πιστεύω ότι η κυβέρνηση θα συρθεί σε εθνικές εκλογές.

Άρα, δεν έχετε πειστεί για την πρόθεση του Αλέξη Τσίπρα να εξαντλήσει την 4ετία.

Κοιτάξτε. Ο πρωθυπουργός μπορεί να δηλώνει ό,τι θέλει και εμείς να δίνουμε την απάντηση μας. Στις εκλογές, όμως, δεν μιλούν οι πολιτικοί, μιλάει ο πολίτης. Άρα, μεταφέρεται η ευθύνη στον πολίτη και γι αυτό τονίζω συνεχώς ότι ο πολίτης έχει την ευθύνη να φιλτράρει, να βασανίσει τα όσα λένε οι πολιτικοί πριν ψηφίσει. Διότι, δυστυχώς, πολλές φορές ο πολίτης κολακεύεται. Μια μερίδα πολιτών πιστεύει αφελώς τα ψέματα που ακούει και σε συνδυασμό με όσους απέχουν, δημιουργούνται τεχνητές πλειοψηφίες, οι οποίες όμως διοικούν πολλά χρόνια.
Κάποιοι, για παράδειγμα, πίστεψαν το 2014 ότι ο κ. Τσίπρας θα σκίσει τα μνημόνια. Αν ήταν να τα σκίσουμε τόσο εύκολα, γιατί να μην το πούμε και εμείς ως Ν.Δ.; Μαζοχιστές είμαστε; Άρα λοιπόν και ο πολίτης που παίρνει την απόφαση πρέπει όλα αυτά να τα σταθμίσει. Με εξοργίζει και με στεναχωρεί ότι ο πολίτης που πιστεύει σε αυτά τα ψέματα, μετά από λίγο καιρό μας λέει “όλοι το ίδιο είσαστε, ψέματα μας λέτε”. Όχι, δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Έχει αποδειχθεί ότι δεν είμαστε όλοι το ίδιο.

Γι αυτό σας λέω, ότι ο κος Τσίπρας μπορεί να λέει “θα κάνω τις εκλογές των Οκτώβριο”. Και αυτή, όντως, να είναι η πρόθεσή του. Και εμείς να απαντάμε. Τώρα όμως είναι η ώρα του πολίτη. Αν ο πολίτης στείλει μήνυμα μεγάλης διαφοράς και νίκης της ΝΔ, ό,τι και να λέει ο Τσίπρας δεν θα ισχύει.

 

Μετέχω στις ευρωεκλογές για την φανέλα

Απαριθμώ: Βουλευτής από το 1989, Γραμματέας της ΝΔ, υπουργός, Πρόεδρος της Βουλής, Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Και τώρα Βρυξέλλες;

(γελώντας) κ. Τερζή, ξεχάσατε ότι ήμουν υφυπουργός και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος!
Η αλήθεια είναι ότι είμαι ένας πολιτικός της κεντρικής πολιτικής σκηνής και ένας πολιτικός κατά βάση παλαιάς κοπής. Ποτέ δεν με συγκινούσε η ψυχρή γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Αποδέχτηκα την πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη, διότι ακριβώς η παρουσία ενός πρώην προέδρου κόμματος στο ψηφοδέλτιο και μάλιστα με σταυρό από όλη την Ελλάδα, δείχνει την βαρύτητα που δίνει το κόμμα μας στην συγκεκριμένη εκλογική διαδικασία. Ταυτόχρονα, δείχνει ότι μπορούμε και πρέπει να συσπειρωθούμε όλοι οι Νεοδημοκράτες και να προσελκύσουμε όλους εκείνους που στο παρελθόν δεν μας είχαν ψηφίσει.
Η παρουσία μου σηματοδοτεί ότι δεν είναι χαλαρή αυτή η ψήφος. Σηματοδοτεί ότι πρέπει όλοι να έρθουν να ψηφίσουν, ανεξαρτήτως τι είχαν ψηφίσει στο παρελθόν, ώστε να πάει το μήνυμα και εδώ και στο εξωτερικό ότι η πολιτική αλλαγή με τη ΝΔ είναι προ των πυλών.

Δεν γνωρίζω, πάντως, πολλούς που κατεβαίνουν με σταυρό για να χάσουν…

Το ζητούμενο για εμένα δεν είναι αν εκλεγώ και σε ποια σειρά αλλά η συμμετοχή, η παρουσία μου και τι αυτή συμβολίζει και σηματοδοτεί. Βεβαίως, θέλω σταυρό και θέλω να εκλεγώ αλλά μετέχω για την φανέλα. Μετέχω για να καταγραφεί η δυναμική της ΝΔ στην πορεία προς τις εθνικές εκλογές.

Θα βρεθείτε, ωστόσο, στην Ευρωβουλή σε μία περίοδο που το ευρωπαϊκό οικοδόμημα αμφισβητείται και οι προκλήσεις για την Ε.Ε. είναι πολλές.

Είναι γεγονός ότι η Ευρώπη μπαίνει σε μια άλλη φάση και θα έχει μεγάλες αναταραχές, συζητήσεις, αποφάσεις. Η Ευρώπη, κ. Τερζή, ή θα έρθει πιο κοντά στον πολίτη και στις χώρες του Νότου που είναι πιο αδύναμες ή εν τέλει θα οδηγηθεί σε μία πορεία διάλυσης, ενδεχόμενο που θα δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα στις χώρες του Νότου.
Εγώ, λοιπόν, θέλω και θα αγωνιστώ να εκπροσωπήσω στην Ευρώπη τον μέσο Έλληνα Ευρωπαίο πολίτη, αυτόν που θέλει περισσότερη Ευρώπη, θέλει ανάπτυξη, θέλει σταθερό φορολογικό πλαίσιο με μειωμένους φορολογικούς συντελεστές, θέλει επενδύσεις και δουλειά, θέλει κοινωνικό κράτος, θέλει η απρόσωπη γραφειοκρατία να έρθει πιο κοντά στην καθημερινότητά του. Εγώ θέλω να μεταφέρω τα προβλήματα της Ελληνίδας και του Έλληνα στις Βρυξέλλες. Και ξέρετε, θα είναι ευτυχής συγκυρία να έχουμε, ταυτόχρονα, ένα ισχυρό Ευρωψηφοδέλτιο, κυβέρνηση ΝΔ και Κυριάκου Μητσοτάκη και τις περισσότερες περιφέρειες, από αυτές που διεκδικούμε στις αυτοδιοικητικές εκλογές, στο ίδιο πλαίσιο αρχών και αξιών. Θα έχουμε την ευκαιρία να προωθήσουμε να υλοποιήσουμε αναπτυξιακές δράσεις και να κερδίσουμε τον χαμένο χρόνο..

Αποτέλεσε και προσωπική δικαίωση για τους χειρισμούς του Ιουλίου 2015, η δημόσια παραδοχή του Κυριάκου Μητσοτάκη ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή από την στήριξη της επιλογής παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ.

Μετά από την παραίτηση του κ.Σαμαρά και την πρότασή του που αποδέχθηκε ομόφωνα η ΚΟ,ανέλαβα την προεδρία της ΝΔ το βράδυ του δημοψηφίσματος. Ήταν μια πολύ σημαντική, ιστορική στιγμή όχι για την πορεία μου ή την πορεία της ΝΔ, αλλά για την πορεία της χώρας. Ήταν η στιγμή που διαπίστωσα ότι η χώρα δεν μπορεί να ζήσει έξω από τον σκληρό πυρήνα του ευρώ.

Γίνονται πολλές συζητήσεις αν έπρεπε να μπούμε ή όχι στο Ευρώ.Δεν μένω σε αυτό.Γνωρίζω όμως, ότι δεν μπορούμε να βγούμε από αυτό, και μάλιστα με άτακτη χρεοκοπία. Έγινε, τότε, μεγάλη συζήτηση για το αν θα πρέπει να οδηγήσουμε την χώρα στις εκλογές. Αλλά, ξέρετε, μέχρι να γίνονταν εκλογές θα είχαμε πάει στα βράχια. Άρα θα καταστρέφαμε την χώρα για ένα αμφίβολο εκλογικό αποτέλεσμα; Αυτό για εμένα δεν υπήρξε δίλημμα. Αντιθέτως , θεώρησα, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία, ότι προέχει να παραμείνει η χώρα στον σκληρό πυρήνα του ευρώ. Άρα, δεν βάλαμε πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ ή τον Τσίπρα. Κρατήσαμε την χώρα στις ευρωπαϊκές ράγες, επιβάλλοντας στον Τσίπρα και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης να ακολουθήσουν την δική μας κατεύθυνση.

Σήμερα, καλώ τους επικριτές εκείνης της άποψης- που έχουν βέβαια ρίξει πολύ νερό στο κρασί τους- να σκεφτούν σε ποια κατάσταση θα βρισκόμασταν εάν δεν είχαμε πάρει εκείνη την απόφαση.

Να το συγκρίνουμε με την Αγγλία. Η Αγγλία είναι μια αυτοκρατορία. Η Αγγλία δεν έχει ευρώ, αλλά λίρα. Έχει ανεργία κάτω του 3,5%, έχει βαριά βιομηχανία και συζητάει εδώ και δύο χρόνια μια ήπια αποχώρηση με συμφωνία και κάθε φορά που σκοντάφτει η συμφωνία, η ανησυχία των πολιτών αυξάνεται και οι κλυδωνισμοί καταγράφονται στην οικονομία και το χρηματιστήριο.

Σκεφτείτε τώρα τι θα γινόταν αν ξημέρωνε η Δευτέρα χωρίς να έχουμε πάρει ήδη απόφαση ότι μένουμε στο ευρώ, κάτι που έγινε με δική μας παρότρυνση. Με τις τράπεζες κλειστές, χωρίς μετρητά, με τους κερδοσκόπους να καραδοκούν, με την πρόταση Σόιμπλε για Grexit στο τραπέζι, με την ανεργία στο 27% και με μια κυβέρνηση που κατέρρεε και δεν ήξερε πως να προχωρήσει.Θα πηγαίναμε στα βράχια, σε άτακτη χρεοκοπία, εδώ θα έτρωγε ο ένας τον άλλον!

Αν λοιπόν λέγαμε «ας το συζητήσουμε μία ακόμη εβδομάδα, θα δούμε», θα είχε καταστραφεί η χώρα. Όχι Βενεζουέλα, χειρότερα θα είμαστε!

Πράγματι, θεωρώ ότι η ΝΔ και όλοι εμείς σταθήκαμε στο ύψος των περιστάσεων και σώσαμε την χώρα, κάτι που πλέον αναγνωρίζουν άπαντες και κυρίως όλοι εκείνοι οι σοβαροί άνθρωποι, ανεξαρτήτως τι ψήφισαν, τι ψηφίζουν και τι πολιτικές καταβολές έχουν.

 

Έχετε εξάρει το ρόλο του Προέδρου της Δημοκρατίας εκείνη την περίοδο. Κατά την άποψή σας ο Πρ. Παυλόπουλος πρέπει να έχει μία ακόμη θητεία;

Αυτά όλα θα τα συζητήσουμε στο κόμμα όταν έρθει η ώρα. Η άποψή μου είναι ότι είναι ένας πάρα καλός Πρόεδρος που θα μπορούσε να είναι και στην επόμενη θητεία.

Όμως, εγώ κάνω χρήση αυτών που ειπώθηκαν. Δεν εκφράζω μόνο δική μου άποψη. Έχουμε δηλώσεις Ολάντ, Μέρκελ, Γιούνκερ. Θα σας θυμίσω ότι ο Ολάντ και άλλοι είχαν πει ότι ο μόνος αξιόπιστος θεσμικός συνομιλητής εκείνη την εποχή στην Ελλάδα ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Θα σας επισημάνω κάτι στο οποίο δεν έχει δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα. Η σημαντική ψηφοφορία της Βουλής δεν ήταν η συμφωνία, αλλά εκείνη η ψηφοφορία, του Ιουλίου, με την οποία η Βουλή έδωσε εντολή στον Τσίπρα να πάει να διαπραγματευτεί. Αυτό δεν είχε γίνει ποτέ από την μεταπολίτευση έως σήμερα και ούτε φαίνεται ότι θα ξαναγίνει, διότι με βάση το Σύνταγμα ο Πρωθυπουργούς εφόσον έχει την δεδηλωμένη, αυτονόητα διαπραγματεύεται. Άρα θα έφτανε ίσως η ψήφος εμπιστοσύνης και η δεδηλωμένη. Όμως επειδή οι ευρωπαίοι είχαν καταλάβει ότι ο κ. Τσίπρας τους είχε κοροϊδέψει και παράλληλα έχει καταρρεύσει η κυβέρνηση και δεν υπήρχε υπουργός οικονομικών, η Ευρώπη φαίνεται ότι δεν αρκείτο στη δεδηλωμένη. Και γι αυτό έχουμε και νέες δηλώσεις όλων των κορυφαίων μετά, ότι η Ελλάδα δεν θα έπαιρνε την συμφωνία εάν δεν είχε πάει με περισσότερες από 250 ψήφους να διαπραγματευτεί ο Τσίπρας. Αυτή η ψηφοφορία ήταν η σημαντική τότε και όχι οι επόμενες.

 

 

Να επιστρέψουμε στα σημερινά. Αν και το κλίμα, με Novartis, Πετσίτη, Δάνεια κομμάτων δεν περιγράφεται και ως υγιές.

Έχω αποφύγει να μιλήσω για αυτά. Πιστεύω ότι αποπροσανατολίζει τους πολίτες από τα καυτά προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.

Είναι πολύ νοσηρό το κλίμα του δημοσίου διαλόγου, όπως έχει διαμορφωθεί με ευθύνη της κυβέρνησης και φοβάμαι ότι με αυτά τα ζητήματα, θα χειροτερέψει. Θα πάμε σε κραυγές, και στο τέλος οι συνετές φωνές θα χαθούν και δεν θα μπορούμε να καταλήξουμε σε σοβαρά συμπεράσματα. Προσπαθώ να τα αποφεύγω αυτά. Θεωρώ ότι, ούτως ή άλλως, η ΝΔ έχει καταθέσει τις απόψεις της και με καλύπτουν απόλυτα. Δεν έχω κάτι να προσθέσω. Οπότε προτιμώ να μην αναλωθώ σε αυτά τα θέματα.

Συνετές φωνές, λέτε. Πως σχολιάζετε το γεγονός ότι δέχεστε εκ των έσω κριτική για τις θέσεις που διατυπώνετε; Πρόσφατο παράδειγμα, η θέση σας για την υποψηφιότητα Τσίπρα για Νόμπελ

Είπα ότι για οποιονδήποτε πρωθυπουργό σε άλλο χρόνο και θέμα, η βράβευση με Νόμπελ θα ήταν τιμητική. Δεν είπα για τον συγκεκριμένο πρωθυπουργό, το συγκεκριμένο χρόνο και το συγκεκριμένο θέμα. Αυτό δεν συνάγεται από το σύνολο της απάντησης. Αντιθέτως, είπα ότι ο χρόνος είναι προεκλογικός. Είπα ότι για την συμφωνία έχουμε ως Ν.Δ. εκφράσει τις απόψεις μας και την έχουμε καταψηφίσει.

Ξέρετε, κ. Τερζή, δεν με ενδιαφέρει τι θα πει ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα. Ας πουν ότι θέλουν και ας το παρερμηνεύσουν όπως θέλουν.

Με στεναχωρεί, όμως, και με θλίβει που οι ίδιοι οι Νεοδημοκράτες τσιμπάνε. Δεν είναι δυνατόν άνθρωποι που δίνουμε καθημερινά τη μάχη για τη Ν.Δ., ξαφνικά να εμφανιζόμαστε ότι υπονομεύουμε ή δημιουργούμε ζητήματα. Το λέω αυτό όχι μόνο για εμένα, είναι μια γενική παρατήρηση.

Υπάρχουν και κάποιοι που έχουν εμπάθεια και δεν καταλαβαίνουν ότι στην προσπάθειά τους να σε “κοντύνουν”, και μάλιστα σε προεκλογική περίοδο, βλάπτουν το κόμμα. Ωραία! Κάποιοι θέλουν να κοντύνουν τον Μεϊμαράκη. Με τον τρόπο όμως που το κάνουν κονταίνουν και την ΝΔ.

Είναι δυνατόν να σκέπτονται και να δρουν έτσι, όχι μόνον απέναντι στον Μεϊμαράκη αλλά και σε άλλα στελέχη; Γιατί αυτό συμβαίνει με όλα τα βασικά στελέχη του κόμματος που είναι στην πρώτη γραμμή. Όλοι έχουν απέναντι κάποιους εμπαθείς ή κάποιους που στηρίζουν κάποιον άλλο για τον σταυρό ή οτιδήποτε. Εγώ δεν είμαι αυτής της σχολής και δεν απαντώ. Με στεναχωρεί όμως. Πρώτον γι αυτούς τους πολύ λίγους που θέλουν να στηρίξουν κάποιον άλλο, που είναι βασιλικότεροι τους βασιλέως, με γειά τους με χαρά τους… Την ώρα της μάχης, όμως, δεν μπορεί να χτυπάς πρόσωπα, κάνοντας κακό και στο κόμμα.

 

Υπάρχει ένα επιχείρημα, σύμφωνα με το οποίο ο μετωπικός και επιθετικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιτρέπει αστικές ευγένειες εκ μέρους της Ν.Δ. Ότι, δηλαδή, και η Ν.Δ. θα πρέπει να ανταποκριθεί στους υψηλούς τόνους. Κραυγές απέναντι στις κραυγές.

Εγώ νομίζω ότι αυτές οι κραυγές βοηθούν κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί με τις κραυγές τελικά δεν εισερχόμαστε σε βάθος στα ζητήματα και στις λύσεις για τα προβλήματα που απασχολούν τους πολίτες. Το βασικό μας μέλημα είναι να έχουμε ακροατήριο. Να μας ακούσουν. Από την στιγμή που θα μας ακούσουν, και εφόσον έχουμε και τα επιχειρήματα, που τα έχουμε ως Ν.Δ, θα τους πείσουμε. Και εφόσον τους πείσουμε, θα έρθουν να μας ψηφίσουν. Άρα η κυβέρνηση επιδιώκει τις κραυγές για να μην ολοκληρωθεί η επικοινωνία με τους πολίτες. Χάνουμε όλοι, ιδιαίτερα απέναντι στη νεότερη γενιά και σε μία μερίδα της κοινωνίας που λέει «πάλι φωνάζουν, πάλι τα ίδια μας λένε».

Που μπαίνει, συνεπώς, το όριο του πολιτικού λόγου σε αυτή τη συγκυρία;

Εμείς πρέπει να απευθυνθούμε στο μέσο πολίτη που ανεξαρτήτως τι ψήφιζε -δεξιά κέντρο αριστερά- αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλοι.

Γι αυτό τονίζω ότι η διαχωριστική γραμμή έχει αλλάξει. Δεν είναι ούτε μνημόνιο – αντιμνημόνιο, ούτε δεξιά – κεντροαριστερά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ιδεολογικές διαφορές.
Όμως, όλοι θέλουμε μείωση της εγκληματικότητας. Όλοι θέλουμε σταθερό φορολογικό πλαίσιο. Όλοι θέλουμε ανάπτυξη. Όλοι θέλουμε να έρθουν επενδύσεις και να έρθουν θέσεις εργασίας. Όλοι θέλουμε καλύτερη υγεία, παιδεία, κοινωνικό κράτος πρόνοια και τα λοιπά. Σε αυτούς πρέπει να αναφερθούμε. Και αυτοί όταν λέω όλοι, εννοώ αριστεροί και δεξιοί. Εγώ αυτούς θέλω να εκφράσω, ανεξαρτήτως τι ψήφισαν στο παρελθόν.

Είσαι σοβαρός ή όχι; Έχεις τη φωνή της λογικής ή όχι; Θες σταθερό πλαίσιο φορολογικό για χρόνια ή όχι; Δε με νοιάζει τι ψήφισες. Δε με νοιάζει τι έκανες στις προηγούμενες εκλογές, έλα να συζητήσουμε, στήριξέ με. Το 2014 στις Ευρωεκλογές και το 2015 στις εθνικές εκλογές πήγαμε με άλλα διλήμματα και άλλες διαχωριστικές γραμμές: μνημόνιο- αντιμνημόνιο. Στο όνομα του αντιμνημονίου χτίστηκαν κόμματα, καριέρες, πρόσωπα και ξαφνικά βρέθηκαν κόμματα τα οποία είχαν μέσα δεξιούς, αριστερούς, κεντρώους, λαϊκιστές, φανατικούς.

Αυτό το δίλημμα έπαψε. Άρα πρέπει να βάλουμε την διαχωριστική γραμμή εκεί που σήμερα υπάρχει.: Ευρωπαίοι- Αντί Ευρωπαίοι. Και μέσα στους Ευρωπαίους, ποια Ευρώπη θέλουμε και πως την θέλουμε. Αλλά η κυρίαρχη διαχωριστική γραμμή είναι Ευρωπαίοι – αντι-ευρωπαίοι.

Άρα αυτό απαντάτε στη θέση του Πρωθυπουργού για την ανασύνθεση του πολιτικού συστήματος…

Δεν είναι μια ανάλυση και στάση μου τωρινή. Έρχεται από το παρελθόν αυτή η αντίληψη, που πολλές φορές έχω δημοσίως υπερασπιστεί και κυριάρχησε στην ΝΔ για αρκετό καιρό. Πλέον, η διαχωριστική γραμμή πρέπει να μπει με κοινωνικοπολιτικά χαρακτηριστικά και παραμέτρους.

Το κέντρο είναι καθαρά πολιτική έννοια, ενώ αυτό που σας λέω εγώ είναι στοιχεία και παράμετροι που μας συνδέουν όλους, ανεξαρτήτως του τι ήμασταν στο παρελθόν. Άρα αυτό μπορεί να δημιουργήσει το μεγάλο κοινωνικό ρεύμα, που πράγματι να σου δώσει την εμπιστοσύνη ακόμη και εκείνων που δε θα σε ψηφίσουν, ώστε να προχωρήσεις σε μέτρα που θα είναι αποδεκτά από το σύνολο της κοινωνίας και να φύγεις μπροστά, να φύγεις από την κρίση.

Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική για χώρες όπως η Ελλάδα να πάνε μπροστά.

 

 


σχετικα αρθρα