Γαλάζιο αίμα και τσίγκινο στέμμα…

Όταν υπήρχε ακόμη η «Ελευθεροτυπία» κι έσκαγε θέμα «βασιλικού» ενδιαφέροντος στην επικαιρότητα, έπαιρνε ατάκα ο Τεγόπουλος τον Φυντανίδη και του φώναζε:
«Το καθίκι μην ξεχάσετε, το καθίκι!»

Εννοώντας φυσικά την αθάνατη γελοιογραφία του Ορνεράκη με το πιτσιρίκι να κατουράει το στέμμα. Από παλιά, πολύ παλιά σκιτσαρισμένη, από τις μέρες του μεταπολιτευτικού δημοψηφίσματος για το μέλλον της μαμάς πατρίδας. Αλλά μερικοί δεν ξέχναγαν. Δεν ξέχναγαν ποτέ…

Φαστ φόργουορντ στο σήμερα, με την βασιλική οικογένεια και παράδοση να μοιάζουν ξεδοντιασμένες και σκουριασμένες. Ο «άναξ» Κοκός έχει προβλήματα υγείας, ο «διάδοχος» Παύλος ασχολείται με την ανατροφή της πολυμελούς φαμίλιας του, τα λοιπά τέκνα περιφέρουν νωχελικά τους τίτλους τους στα σαλόνια της υδρογείου, οι πάλαι ποτέ βασιλόφρονες τακιμιάζουν με την κεντροαριστερά, το Τατόι ρήμαξε, οι υπήκοοι δεν τρέφουν καμιά αγάπη για τη μοναρχία. Ισχύς μηδέν!

Μοναδική αχτίδα ελπίδας ο Νικόλαος. Ο δευτερότοκος υιός του Κωνσταντίνου και της Άννας-Μαρίας, γεννηθείς στη Ρώμη εν μέσω χούντας και επαναπατρισθείς εδώ και μερικά χρόνια στην Ψωροκώσταινα. Καλοπαντρεμένος, καλοστεκούμενος, ευειδής, με διαρκή παρουσία σε κάθε είδους φιλανθρωπικά γκαλά, σουαρέ και ντεφιλέ. Και με καλλιτεχνική φλέβα καταπώς φαίνεται, μιας και ολόκληρο Μουσείο Μπενάκη Ισλαμικής Τέχνης φιλοξενεί (ως 19/01/2020) έκθεση φωτογραφίας του με τίτλο “Aegean Desert”. Έκθεση φωτογραφίας του «Πρίγκιπα Νικόλαου», μιας και έτσι αναφέρεται στην ιστοσελίδα του Μουσείου ο γόνος Γλίξμπουργκ. Με κεφαλαίο «πι»…

Η έκθεση άνοιξε τις πύλες της στις 10 του περασμένου μηνός και μαζί της εγκαινιάστηκε και μια μάλλον πρωτοφανής δραστηριότητα για τον Νικόλαο, με επίκεντρο την Αθηναϊκή Λέσχη. Εκεί υποδέχθηκε στα τέλη Οκτωβρίου τον φρέσκο δήμαρχο Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη για μια συζήτηση τετ-α-τετ (φορούσαν και οι δύο γραβάτες, μαθαίνουμε από το ρεπορτάζ) και εκεί, πάλι, την περασμένη εβδομάδα γευμάτισε με πέντε προβεβλημένους δημοσιογράφους. Ένας μάλιστα εξ αυτών, ο Μανώλης Κοττάκης δημοσίευσε χθες ολοσέλιδο άρθρο γνώμης στην εφημερίδα «Δημοκρατία», με τίτλο «Έλλην μέχρι μυελού οστέων ο Νικόλαος».

Και κάπου εδώ εμφανίζεται για μια ακόμη φορά το εξυπνοπούλι της τάξεως που ήξερε απέξω κι ανακατωτά όλα τα μαθήματα για να φωνάξει:
«Ρίχτου Ξανθάκη, θέλουμε σφαγείο»!
Λες και είμαστε απ’ αυτούς που τηλεφωνάνε στην εκπομπή της Καινούργιου…

Όχι παιδιά, δεν σκοπεύω να πιαστώ μαλλί με μαλλί με τον συνάδελφο, ούτε να κάτσω να αναλύσω τις διαφωνίες μου με το πόνημά του. Γνώμη του και γνώμη μου και τέλος πάντων μεγάλα παιδιά είμαστε, πολύ μεγάλα για να τσακωνόμαστε για το αν ο Νικόλαος είναι λιγότερο ή περισσότερο Έλληνας από εμένα, εσένα, το γείτονα ή τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Ας αφήσουμε λοιπόν τον καυγά κι ας αναρωτηθούμε ποιες ακριβώς δυνάμεις θα μπορούσε να εκφράσει ο Νικόλαος στο τουρλουμπούκι που λέγεται Ελλάς. Για κουμμούνι δεν τον κόβω, άρα μάλλον προς τα δεξιά θα στρίψει και θα ψαρέψει. Όπου τον περιμένει πεδίον δόξης λαμπρόν, ιδίως τώρα που σείεται η γαλάζια πολυκατοικία με αφορμή το μεταναστευτικό. Ναι, είναι εποχή για εθνοσωτήρες και μην ξεχνάμε ότι ο Νικόλαος εκτός από κορμοστασιά έχει και άλλα προσόντα που μπορούν να ενώσουν τη διχασμένη χώρα μας. Μετανάστης είναι κι αυτός, έστω κι αν προέρχεται από τη Δανία αντί απ’ τη Μέση Ανατολή ή την Αφρική. Και ίσως ήρθε η ώρα του να προκόψει στη Δανία του Νότου, που θα έλεγε και ο ΓΑΠ!

• Πρίγκιπας Νικόλαος